Który to już polityk PiS? Policzmy tych ważniejszych. Dorn, Ujazdowski, Jurek, Zalewski, Sikorski, Marcinkiewicz, Sellin, Polaczek, Libicki itd., itd. Teraz Migalski. Czy coś się zmieni? Zapewnie nie. Teraz nastąpi pewnie jeden krok do tyłu, ktoś „bardziej otwierający” zostanie awansowany. Większość zamilknie. Wiem o tym, że duża część partii znosi to z trudem, ale zapewne nic nie zrobi. Czy PiS na tym dramatycznie straci? Nie. Podobnie jak Platforma nie straciła wyrzucając Jana Rokitę. Migalski i liberałowie dawali PiS-owi te powiedzmy 10 procent gdzieś w centrum. Dziesięć procent bardzo ważne, te 10 procent, które pozwoliło Kaczyńskiemu zebrać 9 milionów głosów w kampanii. Ale PiS jej już stracił zaraz po kampanii, wiec teraz nie stanie się nic. Nawet jeśli polecą jeszcze Poncyliusz, Kluzik czy kto jeszcze.
Co mnie zadziwia, to bezradność. Bezradność tych, którzy akceptują wszystko i powtarzają tylko: polska scena jest zabetowana. Nic nie da się zmienić. Finansowanie partii powoduje, ze nikt się nie przebije. Polska XXI , SD, Marek Jurek, wielu próbowało i nic z tego nie wychodziło. Nie wychodziło bo to były złe projekty, albo – jak w przypadku Polski XXI – lokomotywa nagle się odczepiła.
PiS i PO też powstały z prawie niczego. Wiem, wtedy było jeszcze inna ustawa o finansowaniu partii, ale dziś dzięki Internetowi koszty dotarcia do wyborców mogą być dużo tańsze. Ale tak jak w Platformie i SLD tak w PiS panuje niemoc. Wielu ludzi we wszystkich tych partiach nie akceptuje tego co dzieje się na górze, ale biernie trwają i nie próbują realnie zmieniać sytuacji albo próbują i po pierwszym niepowodzeniu szybko rezygnują.
Bo w Polsce jest ogólny brak woli. W życiu politycznym potrzeba mocy. Trzeb bardzo chcieć. Nie było prawdziwej woli, byśmy przez 20 lat zbudowali drogi i nowe uniwersytety, nie było jej byśmy zagospodarowali teren wokół Pałacu Kultury, nie ma jej dziś, by zmienić marazm na scenie politycznej. Te moc mają tylko Donald Tusk i Jarosław Kaczyński. Oni rzeczywiście są mocarzami. Ale nic z tego nie wynika.
