Moi koledzy podpisali list otwarty w sprawie Jaruzelskiego. Sam nie podpisałem go, choć mi go wysłano przed publikacją. Ale nie dlatego, ze z jego treścią się nie zgadzam. Zgadzam się w stu procentach. Nie podpisałem go tylko dlatego, ze uważam, iż dziennikarze (a moi koledzy podpisali go jako dziennikarze) nie powinni podpisywać się pod listami politycznymi i chodzić na manifestacje, chyba, że sytuacje jest ostateczna. Nie jesteśmy politykami.
Ale – Drodzy Koledzy – to jedyny powód. O Jaruzelskim myślę równie źle jak Wy. To czarny bohater mojej młodości. Jestem z pokolenia dzieci stanu wojennego. I równie jak Wami, i mną wstrząsnęła wiadomość o tym, ze prezydent Bronisław Komorowski zaprosił Jaruzelskiego, by doradzał demokratycznie wybranej głowie państwa w sprawie tego, jak prowadzić dziś rozmowy z Rosją.
Jaruzelski to człowiek, który odpowiada za dramat setek tysięcy polskich rodzin, za zamordowanych, więzionych, za rozbite małżeństwa, za dzieci pozbawione ojców, za zastój cywilizacyjny Polski, za stłumienie wielkiej nadziei i wolności. Odpowiada za antysemickie akcje w wojsku, odpowiada za najazd polskiego wojska na Czechosłowację, za uległość wobec Moskwy. Nie życzę sobie, by taki człowiek w czymkolwiek doradzał demokratycznie wybranemu prezydentowi.
Nie chcę demonstrować jako dziennikarz z powodów, o których wspomniałem. Jako dziennikarz piszę teksty. Ale ponieważ Jaruzelski miał wpływ na moje życie, bo dorastałem w czasie jego panowania, ponieważ tez chodziłem na demonstracje i wyrażałem publicznie na ulicy pogląd na co ma się znaleźć pała, to pozwólcie, że nie jako dziennikarz, ale zupełnie prywatnie, podobnie jak rok temu stanę nocą na ulicy Ikara. Razem z Wami. By nikt nie zapomniał, o co chodziło z tym Jaruzelskim. Do zobaczenia.
