Roman Kuźniar jest doradcą ministra obrony narodowej RP i prezydenta RP do spraw bezpieczeństwa. W sprawach światowego bezpieczeństwa i niebezpieczeństwa na świecie dominują od lat dwie potęgi: Rosja (wcześniej Związek Sowiecki), i Stany Zjednoczone. Choć oczywiście dziś wyrastają potęgi nowe, wiem.
Ale jednak ciągle ważne są Rosja i Ameryka.
Od lat Rosja stanowiła dla zagrożenie, Ameryka była sojusznikiem. ozumiem, że dziś świat wygląda inaczej niż 20 lat temu, ale mimo wszystko zdaje się, że dalej jesteśmy w NATO i EU, których Rosja ciągle nie jest członkiem. Naszym sojusznikiem, ciągle pozostają Stany Zjednoczone.
I o to doradca polskiego ministra obrony i polskiego prezydenta 7 grudnia 2010 rano w radiu RMF miał dwie wypowiedzina temat tych dwóch potęg i naszych obecnych relacji z nimi.
Chce zwrócić uwagę na ton tych wypowiedzi.
O odbytym właśnie spotkaniu z prezydentem Rosji: "Między Komorowskim i Miedwiediewem była chemia. (...) Podczas kolacji nieustannie tokowali ze sobą, chwycili niezwykle szybko" (...) "Spotkania były bardzo klimatyczne, bardzo przełamujące lody. Oba spotkania w świetnej atmosferze, świetna kolacja, dlatego, że to był nie tylko posiłek, ale to był posiłek, któremu towarzyszyła muzyka, świetne rozmowy".
O planowanych spotkaniu z prezydentem USA: "Z Obamą ja nie mam nadmiernie wielkich oczekiwań. To jest wizyta, która dzieje się na zaproszenie prezydenta Obamy tak a vista troszeczkę . (...) Będziemy trochę ich, nie tyle prosić, powiem tak szczerze: będziemy ich trochę obśmiewać, będziemy trochę z nich szydzić jeżeli chodzi o ten anachroniczny reżim wizowy. I myślę, że to może być skuteczniejsza broń niż wcześniejsze umizgi i nie do końca pełne godności zabiegi o to, żeby ten reżim został zniesiony".
Czy ton tych wypowiedzi oddaje obecny kierunek polskiej polityki zagranicznej? To nie są słowa publicysty, analityka, naukowca, tylko doradcy prezydenta i ministra obrony narodowej RP.
Moim zdaniem to są wypowiedzi całkowicie dyskwalifikujące doradcę głowy państwa. Nie czuję się przesadnie bezpiecznie, kiedy głównym doradcą głównych osób w państwie jest człowiek wypowiadający się w tym tonie.
