Panie Prezesie,
Bardzo dziękuję, że był Pan wczoraj gościem Salon24, zresztą nie pierwszy raz. I nie pierwszy raz była to rozmowa ciekawa. Padło wiele ciekawych myśli wypowiedzianych i przez Pana i przez pozostałych Gości. Zwłaszcza, że „Raport o stanie Rzeczpospolitej” – niezależnie od tego, czy ktoś się z zawartymi tam tezami zgadza czy nie - jest dokumentem wartym dyskusji. I cieszę się bardzo, że możemy rozmawiać o polityce, o państwie na poważnie. Program telewizyjny ma swoje ograniczenia i może tylko sygnalizować problemy, ale jednocześnie może prowokować dalszą dyskusję. I mam nadzieję, że teraz będzie się ona toczyła w Salonie24. Do tego nasz portal służy.
Podczas długiej rozmowy pozwolił Pan sobie jednak na uwagę pod moim adresem, do której chciałbym się odnieść, by nie pozostawić spraw niewyczyszczonymi. Sprawa jest błaha, ale dla dziennikarza honorowa, więc odpuścić nie mogę.
Zapytałem Pana – nawiązując do fragmentu „Raportu”, w którym snuje Pan czy Pańska partia rozważania nad „narodowym sceptycyzmem”, „wychylonej ambiwalencji w stosunku do Narodu” części kierownictwa Platformy, kompromisie Platformy ze środowiskami, które „ze zwalczania poczucia dumy narodowej uczyniły posłannictwo” - o to, „czy uważa Pan, że Donald Tusk nie jest patriotą?”.
Pytanie o Pańską ocenę premiera Tuska, w kontekście tego, co przeczytałem w „Raporcie” w moim przekonaniu jak najbardziej dopuszczalne. Odpowiedział Pan na to tymi słowy: „Pan popada tu w taką dziennikarskość, ale tę, proszę wybaczyć, nie najlepszą, rozmawiamy na wyższym poziomie, mam nadzieję, że już takich pytań nie usłyszę”.
Panie Prezesie, miałem już okazję przeprowadzać z Panem wiele wywiadów. I pewnie jeszcze zdarzy nam się to nie raz. Otóż Pan tu popadł proszę wybaczyć, w taką marną politykierkę, i to nie najlepszą. Rozmawiamy Panie Prezesie zwykle na wyższym poziomie i mam nadzieję, że takich odpowiedzi więcej nie usłyszę. I umówmy się, że pytania będę zadawał takie, jakie uznam za stosowne. A Pan przecież nie musi na nie odpowiadać.
Co nie zmienia tego, że wczorajsza rozmowę uważam za bardzo ciekawą i ważną. I mam nadzieję, że będziemy mieli okazje jeszcze nieraz rozmawiać.
Z szacunkiem
Igor Janke
